ခရစ္ယာန္တုိ႕ရဲ႕ ေသျခင္းနဲ႕အသက္ရွင္ျခင္း

ခရစ္ယာန္တုိ႕ရဲ႕ ေသျခင္းနဲ႕အသက္ရွင္ျခင္း 
ရွင္ေယာဟန္ ၆/၅၁-၅၈  

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ႏုိ၀င္ဘာလ ေရာက္လာတုိင္း ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ဟာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အစဥ္ အလာ တစ္ခု ျဖစ္တ့ဲ ေသလြန္ေသာပုဂုိလ္မ်ားအတြက္ဆုေတာင္းေပးျခင္းနဲ႕ ကက္သ လစ္သခၤ်ဳ ိင္း ေတာ္မ်ား အား  ေကာင္း ခ်ီးေပးျခင္း ကုိ လြန္ခဲ့တ့ဲ ၁၁ ရာစုကတည္းက်င္းပလာခဲ့ပါတယ္။ ႏုိ၀င္ဘာ ၁ ရက္ေန႕ကုိ သူေတာ္ သူျမတ္ အေပါင္းတုိ႕ရဲ႕ပြဲ ေန႕လုိ႕ ၈ ရာစု မွာသတ္မွတ္ျပီး ႏုိ၀င္ဘာ ၂ ရက္ကုိ သခ်ၤဳ ိင္းပြဲ အျဖစ္က်င္းပ လာ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီက နစုိးကုန္းရြာ ဟာလည္း ဒီကက္သလစ္ဘာသာရဲ႕ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ဘာသာေရးပြဲ ေတာ္ကုိ ဒီအခ်ိန္အခါေရာက္တုိင္း စီကား သုိက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပႏုိင္ျခင္းအတြက္လည္း ဂုဏ္ယူ ရပါတယ္။  

ဒီႏွစ္ကုိ ရဟန္းမင္းၾကီး ၁၆ ေျမာက္ ေဘေနဒစ္ က Year of Faith (ယုံၾကည္ျခင္းႏွစ္) အျဖစ္ လြန္ခဲ့တဲ့လ၊ ေအာက္တုိဘာလ ၁၁၊ ရက္ေန႕က စတင္ဖြင့္လွစ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီယုံၾကည္ျခင္းႏွစ္ က်င္းပျခင္း ဟာ ေနာင္ႏွစ္ခါ ၂၀၁၃ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႕ မွာ အဆုံးသတ္မွာျဖစ္တယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တိုဘာလ အတြင္းမွာ ကက္သလစ္ အသင္းေတာ္ဟာ ထူးျခား သမုိင္း၀င္ပြဲေတာ္တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ရဟန္းမင္းၾကီး ရုံးစုိက္ရာ ဗာတီကန္နန္းေတာ္မွာ က်င္း ပခဲ့တယ္။ အဲဒီပြဲေတာ္ေတြထဲမွာ ဒုတိယဗာတီကန္ေကာင္စီ (၁၉၆၂-၁၉၆၅) က်င္းပျခင္းရဲ႕ ႏွစ္ (၅၀) ေျမာက္ပြဲေတာ္ကုိ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ရဲ ဘုရားစကားစာအုပ္ၾကီး လုိ႕ ေခၚတြင္တ့ဲ Catechism of Catholic Church – CCC, ထုတ္ေ၀ျခင္းရဲ႕ ႏွစ္ (၂၀) ေျမာက္ ပြဲကုိက်င္းပခဲ့တယ္။ ေအာက္တုိ ဘာလ ထဲမွာပဲ ကမၻာတစ္၀ွမ္းလုံးက ကုိယ္စားလွယ္ ကက္သလစ္ဆရာေတာ္ၾကီး (၂၀၀) ပါး တုိ႕ဟာ ဗာတီ ကန္မွာ စုရုံးျပီး ညီလာခံ က်င္းပၾကတယ္။ New Evangelization ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ေဆြးေႏြး စည္းေ၀းၾက တယ္။ ေနာက္ ခုနကေျပာသလုိ Year of Faith ယုံၾကည္ျခင္းႏွစ္ကုိ လည္း ရဟန္းမင္းၾကီးကေၾကညာခဲ့တယ္။ ၾကားျဖတ္အထူး အစီအစဥ္တစ္ခုကေတာ့ ရဟန္းမင္းၾကီး ကသူ႕ရဲ႕ အတုိင္ပင္ခံ ကာဒီနယ္အသစ္ (၆) ပါးကုိ ေရြးခ်ယ္ေၾကညာလုိက္တယ္။ အဲဒါ ကာဒီနယ္သစ္ (၆) ပါးထဲမွာ အာရွတုိက္ က (၃) ပါး ပါ၀င္တယ္။ ဒါေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေအာက္တုိဘာလ တြင္းက ကက္သလစ္အသင္းေတာ္အတြင္းက ထူးျခားျဖစ္စဥ္ ေတြပဲလုိ႕ ေျပာႏုိင္ ပါတယ္။  

ကက္သလစ္အသင္းေတာ္ဟာ ဒီႏုိ၀င္ဘာလမွာ ဘာေၾကာင့္ သူေတာ္ျမတ္အေပါင္းပြဲနဲ႕ သခ်ၤဳ ိင္းပြဲ က်င္းပၾက တာလဲ ျပန္ သုံးသပ္ၾကည့္ ရင္ တပည့္ေတာ္ၾကီးမ်ားစီရင္ထားတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းအခ်ဳပ္မွာ ပါ၀င္တဲ့ ယုံၾကည္ရာ အ ခ်က္ တစ္ ခ်က္ကုိ ေထာက္ျပႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ္ I believe in the communion of Saints သူ ေတာ္သူျမတ္ အေပါင္း တုိ႕ ရဲ႕အဖြဲ႕အစည္း ကုိ ကၽြႏု္ပ္ယုံၾကည္ပါ၏ ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္ရာအခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အသင္းေတာ္လုိ႕ေခၚတဲ့ ဘုရားရဲ႕လူမ်ိဳးေတာ္ မွာ ေအာင္ျမင္ေသာအသင္းေတာ္ (Triumphant Church) ခရီးသြားေန ေသာ အသင္း ေတာ္ ( Pilgrim Church) နဲ႕ ဆပ္ေျဖေနေသာအသင္းေတာ္ ( Purifying Church) ဆုိျပီး အဖြဲ႕အစည္း (၃) ခု ရွိရာ မွာ အဲဒီအဖြဲ႕အစည္း အားလုံးေပါင္းစပ္မႈမွာ သူေတာ္သူျမတ္ အေပါင္း တုိ႕အဖြဲ႕ အစည္းလုိ႕ ေခၚတြင္ပါတယ္။  

အဲဒီအဖြဲ႕အစည္း (၃) ခုဟာ တစ္ဖြဲ႕နဲ႕တစ္ဖြဲ႕ဆက္စပ္မႈ ရွိေနျပီး အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျပဳ လွ်က္ရွိပါတယ္။ ေစာေစာပုိင္းက ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္ေတာ္ၾကီးကၽြႏု္ပ္တုိ႕အားလုံးကုိ ဖိတ္ေခၚသလုိ ဒီေန႕ည ဒီ၀တ္ျပဳကုိး ကြယ္ျခင္း အခမ္းအနားမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ ဒီသခ်ၤဳ ိင္းမွာလာျပီး ေသလြန္ သြားၾက ျပီျဖစ္တဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ရဲ မိဘေဆြမ်ိဳး၊ အသိမိတ္ေဆြ ေတြနဲ႕ အတူ ဘုရား ၀တ္ျပဳၾက ဖုိ႕ျဖစ္ပါ တယ္။ မစ ၦား ပူေဇာ္ျခင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ Sanctus Sanctus တုိ႕သီဆုိတုိင္း၊ Gloria သီခ်င္း သီဆုိတုိင္းမွာ ေကာင္းကင္သိၾကားတမန္မ်ားေတြနဲ႕အတူ ဘုရားကုိ သီဆုိခ်ီးမြမ္းၾက ပါတယ္။ ဒီညမွာ လည္း ဒီသခ်ၤဳ ိင္းမွ ရွိၾကတဲ့ေသလြန္သူေတြရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြနဲ႕အတူ ဘုရားကုိ ၀တ္ျပဳၾကဖုိ႕ ျဖစ္ပါတယ္/  

ေသျခင္းဆုိတာဘာလဲ။ 

ဘယ္လုိလဲ၊ ဘယ္မွာလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတဲ့ေမးခြန္းေတြကုိ ေသျခင္း နဲ႕ပါတ္သက္ျပီး ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾကတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံမွာ အေျခခံျပီး ေျဖလုိ႕ရႏုိင္ေကာင္းေပမယ့္ ေသျခင္းဆုိတာ ဘယ္လုိဟာမ်ိဳးလဲ၊ ဘာအေတြ႕ အၾကဳံကုိေပးသလဲ၊ ေသျခင္းဆုိတာ ဘာလဲ ဆုိတာ ကုိ ေတာ့ အသက္ရွင္ေနေသးတဲ့ လူသားေတြ ဘယ္သူမွ အတိအက်ေျပာႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေသတာကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေတြ႕ဖူးၾကပါတယ္။ ကေလး၊ လူငယ္၊ လူၾကီး၊ က်ား၊မ မေရြး၊ အဆင့္ အတန္းမေရြး၊ ေသသြားၾကတဲ့လူေတြကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေတြ႕ဖူးၾကပါတယ္။ ေသသြားတဲလူကို ၾကည့္ျပီး ေသျခင္းဆုိတာ ခႏၵာနဲ ၀ိညာဥ္ ကြဲကြာျခင္း၊ အသက္ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း၊ စသည္ျဖင့္ ေသျခင္းကုိ အနက္ဖြင့္ၾကတယ္။ ေသျခင္းကုိလည္း ေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ အနိဌာရုံတစ္ခုလုိျမင္ၾကတယ္။ မလုိလားအပ္တဲ့ မေကာင္းဆုိး၀ါးလုိ႕ ျမင္သူေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြဟာ မေသေအာင္ အမ်ိဳး မ်ိဳး နည္းလမ္းေတြရွာေဖြျပီး အသက္ဆက္ခ်င္ၾကပါတယ္။ သမုိင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ အီဂ်စ္ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္း ကားတဲ့ အခ်ိန္ကာမွာ ဖါရုိဘုရင္ေတြဟာ ထင္ရွားတဲ့ တုိင္းႏုိင္ငံ ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ 

အခ်ိန္တန္လုိ႕ ေသလြန္သြားတဲ့ ဖါရုိဘုရင္ေတြကုိ ခႏၵာကုိယ္ မပုပ္မသုိးသြားရေလေအာင္ ေဆးရည္စိမ္ ျပီး ၾကီးမားတဲ့ ပီရမစ္ေတြမွာ အေလာင္းကုိထားၾကတယ္လုိ႕ သမုိင္းက သက္ေသ ထူထားပါတယ္။ တနည္း အားျဖင့္ေျပာရရင္ လူေတြဟာ ေသျခင္းကုိ မလုိလားၾကဘူး။ မေသ ခ်င္ၾကဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့နည္းေတြနဲ႕ အသက္ဆက္ရွည္ခ်င္ၾကတယ္။ တီထြင္ၾကဆၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုထက္ထိေတာ့ မေသႏုိင္တဲ့ေဆး ေတြ ဆုိတာ ကမ ၻာေပၚမွာ မေပၚေသးပါဘူး။ 
  
တစ္ေန႕ေတာ့ အသက္ (၆) ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္က အသက္ (၈၅)ႏွစ္ အရြယ္မွာ ေသဆုံးသြားတဲ့ သူ႕အဘုိးေဘးနာမွာ ထုိင္ေနတဲ့ သူ႕အေဖ ကုိ တုိးတုိး ေလးေမးလုိက္တယ္။ “ေဖေဖ၊ ဘုိးဘုိး ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”။ အေဖကသူ႕ကုိ ျပန္ေျဖတယ္။ “သားသား ရဲ႕ဘုိးဘုိး ေသသြားျပီေလ ”။ ကေလး ငယ္ကသူ႕အေဖကုိ ေနာက္ထပ္စကား တစ္ခြန္းေမးျပန္တယ္။ “ေဖေဖလည္း ဘုိးဘုိး အရြယ္ ေလာက္ေရာက္ရင္ ေသသြားမွာလား”။ သူ႕အေဖကျပန္ေျဖတယ္။ “ေဖေဖလည္း ဘုိးဘုိးအရြယ္ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္မယ္၊ မေရာက္ ခ်င္လည္း မေရာက္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႕ေတာ့ေသရမွာပဲသားရဲ႕”။ ကေလး ကလည္း “ ဒါဆုိ သားလည္း ၾကီးလာျပီး တစ္ေန႕ေသရမွာေပါ့”။ ဒါနဲ႕အေဖက ” ဟုတ္တာေပါ့ သားရယ္။ လူေတြဟာေသမ်ိဳးပဲ၊ တစ္ေန႕ ေသၾကရမွာၾကီးပဲ။” ..ဒီလုိနဲ႕ကေလးက ေနာက္ထပ္စကားတစ္ခြန္း ဆုိျပန္တယ္။ “ ဒါဆုိ ေဖေဖရယ္၊ လူေတြဟာ ေသဖုိ႕အတြက္ ေမြးလာၾကတာလား။” အဲဒီေမးခြန္းကုိေတာ့ သူ႕အေဖ မေျဖေတာ့ဘူး။  

လူေတြဟာေသဖုိ႕ေမြးလာၾကတာလား။ Born to die? လား၊ ဒါဆုိရင္ အသက္ရွင္တာဘာ အဓိပါယ္ ရွိအုံးမွာ လဲ။ ခဏသာရတဲ့ အသက္တာမွာ ေပ်ာ္စရာေတြဆုိတာဘယ္ရွိေတာ့မွာလဲ။ အသက္ ရွင္ျခင္းဟာ ဒုကခ ပဲလား။ အဲဒီလုိ အျမင္နဲ႕ၾကည့္လုိက္တဲအခါမွာ ေသျခင္းဆုိတာ မုန္းစရာ၊ ခါးသီး စရာ၊ မလုိလားအပ္တဲအနိဌာရုံ၊ ေၾကာက္စရာ၊ ထိတ္လန္႕စရာ၊ ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ အမႈထမ္းေတြမွာ အစဥ္အလာ တစ္ခုအေနနဲ႕ ေသလြန္ သြားတဲ့ ၀န္ထမ္းရဲ႕ စ်ာပနအခမ္းအနားမွာ အမိန္႕ ေတာ္ျပန္ရတယ္။ လက္ရွိတာ၀န္မွ ကင္း လႊတ္ေၾကာင္း၊ လုံး၀ မပါတ္သက္ေတာ့ေၾကာင္း၊ သြားလုိရာ သြားႏုိင္ေၾကာင္း၊ စတဲ့ စာသား ေတြကုိေတြ႕ရ တယ္။ ကြာျခားသြားျခင္း၊ ဆက္စပ္မႈမရွိေတာ့ျခင္း၊ မတူမတန္ေတာ့ျခင္း၊ ဆုိတဲ့သေဘာလည္းသက္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ေယဘူယ် အေန အထားမွာ ေတြ႕ျမင္ရတဲ့ ေသျခင္းအေပၚ လူေတြရဲ႕တုန္႕ျပန္ခ်က္ေတြပဲလုိ႕ ေျပာခ်င္တယ္။ မိမိတုိ႕ ဓေလ့၊ မိမိတုိ႕ ဘာသာ အစဥ္အလာအရ တုန္႕ျပန္ၾကတဲ့၊ ေဖာ္ထုတ္ၾကတဲ့ အခ်က္ ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။  

ခရစ္ယာန္တုိ႕ရဲ႕ေသျခင္း။ 

လူတုိင္းေသၾကသလုိ၊  ခရစ္ယာန္ေတြလည္းေသၾကပါတယ္။ သတင္းစာေတြရဲ႕ နာေရးေၾကျငာ မွာ ဖတ္ၾကပါ တယ္။ ခရစ္္ေတာ္မွာအိပ္ေပ်ာ္သည္။ Alseep in Christ, or Rest In Peace… စသည္ျဖင့္ေရး သား မွတ္တမ္း ကဗ်ည္းထုိး တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ထူးျခားတဲ့အသြင္အျပင္ တစ္ခုေတာ့ ေဖာ္ေဆာင္ေနျပီလုိ႕ မွတ္ယူႏုိင္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္တုိ႕ရဲ႕ေသျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္ပါ ေနတယ္။ ေသသူေတြအတြက္ဆုေတာင္းတဲ့ မစ ၦား ဆုေတာင္းျခင္းထဲမွာ ဆုိထားပါတယ္။  ခရစ္ယာန္ တုိ႕အတြက္ “ ေသျခင္းတြင္ အသက္သည္ ေပ်ာက္ဆုံး သြား သည္မ ဟုတ္ပဲ အေျခအေန ေျပာင္းလဲျခင္းသာျဖစ္သည္” ဟု ေဖာ္ျပထားျပန္တယ္။ ဒါေတြအားလုံး ကုိၾကည့္လုိက္ရင္ ခရစ္ယာန္ ေတြရဲ႕ ေသျခင္းကုိ တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းသေဘာ ေပါက္ႏုိင္ပါျပီ။ ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ေျပာ ပါတယ္။ “ငါသည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းႏွင့္အသက္ရွင္ျခင္းျဖစ္၏။ ငါ့ကုိယုံၾကည္ေသာ သူသည္ ေသျပီး ေသာ္လည္း အသက္ရွင္လိမ့္မည္။ ငါ့ကုိယုံၾကည္လွ်က္အသက္ရွင္ေသာသူဟူသမွ်သည္ ေသျခင္း ႏွင့္အ စဥ္ကင္း လႊတ္လိမ့္မည္။” လာဇရု ရွင္ျပန္ေစျခင္းမွာ ခရစ္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အာမခံခ်က္ စကား ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသနာေတာ္ေဟာၾကားရာ ကာလမွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ အံ့ဘြယ္ရာ တန္ခိုးေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပခဲ့ပါတယ္။ မုဆုိးမတစ္ဦးရဲ႕သားကုိ ရွင္ျပန္ေစျခင္း၊ လူတစ္ရာ တစ္မွဴးရဲ႕တစ္ပည့္ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း၊ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကုိ ရွင္ျပန္ေစျခင္း၊ မ်က္စိကန္း၊ ေျခလက္မစြမ္းသန္၊ နားမၾကားဆြံ႕အ တဲ့သူေတြကုိ ကုသေပ်ာက္ကင္း ေစခဲ့ျခင္း စတဲ့ တန္ခုိးအံ့ဘြယ္ရာေတြကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေသလြန္ျပီး(၃) ရက္ေျမာက္ေသာေန႕မွာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္မယ္ ဆုိတဲ့ စကားမွာ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ တန္ခုိးေတာ္မွာ ေသျခင္းမွ ခရစ္ေတာ္ဟာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ရွင္ေပါလူးက ေျပာတယ္မဟုတ္လား၊ “ ခရစ္ေတာ္သာရွင္ျပန္ ထေျမာက္ျခင္းမရွိရင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းဟာ အလကားပဲ ျဖစ္မယ္။” လုိ႕ဆုိထား ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ကုိ ယုံၾကည္ျပီး ေဆးေၾကာျခင္းမွာ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာၾကတဲ့ လူေတြဟာ ခရစ္ ေတာ္ရဲ႕ ေသျခင္းမွာ ပါ၀င္ၾကျပီး ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းမွာလည္း ပါ၀င္ႏုိင္ခြင့္ရွိသူ ေတြ ပဲျဖစ္ၾက ပါတယ္။ ရွင္ေယာဟန္ ၆/၅၁-၅၈ မွာ ဖတ္သြားသလုိ ခရစ္ေတာ္ဟာ အသက္ေပး ေသာမုန္႕ေတာ္ျဖစ္တယ္။ သူက တိေပးတယ္။ “ငါ့ရဲ႕အသားနဲ႕ငါ့ရဲေသြးကိုေသာက္ေသာသူသည္ ထာ၀ရအသက္ရွင္လိမ့္မည္”။ ခရစ္ ယာန္တုိ႕ အတြက္ မေသေဆးရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ေဖာ္စပ္ေပးခဲ့တဲ့ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ မဂၤလာ ပဲျဖစ္ တယ္။ ခႏၵာကုိယ္အတြက္ မေသေဆး ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ၀ိညာဥ္အတြက္ မေသေဆးပဲ။ ထုိက္တန္စြာ မွီ၀ဲ စားသုံး သူတုိ႕အတြက္ ထာ၀ရ အသက္ ကို အာမခံခ်က္ေပးပါတယ္/  

ဒါဆုိရင္ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ေသဖုိ႕အတြက္ေမြးလာတာလား။ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ႕ အတြက္ေမြး လာၾက တာ လား။ ေမးစရာေတြျဖစ္ေနပါျပီ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အျပစ္ရင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ေတြေၾကာင့္ ေလာကသဘာ၀ နိယာမအရေတာ့ ခရစ္ယာန္ေတြလည္း ကုိယ္ခႏၵာ ယုိယြင္းပ်က္စီးျပီး တစ္ေန႕ေသၾကမွာခ်ည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္ ေသျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အသက္ရွင္ျခင္းရွိတယ္။ (လူေသလူျဖစ္၊ လူ၀င္စားျခင္း၊ reincarnation ေတြဟာခရစ္ယာန္တုိ႕ယုံၾကည္ျခင္းမဟုတ္ပါ)။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ေတြအတြက္ ေသျခင္း ဆုိတာ ခရစ္ ေတာ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္လုိက္ျခင္းပဲျဖစ္ျပီး ရွင္ျပန္ထ ေျမာက္ျခင္းမွာ အားလုံးနဲ႕ အတူျပန္လည္နိုး ထလာျပီး ထာ၀ရ ဘုန္းေတာ္ ကုိ၀င္ ေရာက္စံစားရမွာျဖစ္တယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြဟာေသဖုိ႕ေမြးလာတာထက္ရွင္ သန္ဖုိ႕ေမြး လာၾက တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ခရစ္ယာန္ဘ၀သက္တာမွာ အသက္ရွင္ျခင္းရဲ႕အဓိပါယ္ကုိ ရွာေဖြ ေတြ႕ ရွိႏုိင္တယ္။ အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံ နယူးေယာ့ျမိဳ႕မွာ ကက္သလစ္ဆရာေတာ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဖူတန္ေဂ်ရွင္း က သူ႕ရဲ႕စာ အုပ္တစ္ အုပ္မွာ သူေရးထားတယ္။ Life is worth living! “လူဘ၀သက္တာ ဟာ ေနထုိင္ဘြယ္ရာ သက္တာ ျဖစ္ပါတယ္” ဆုိျပီး ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့ ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ေနထုိင္ရာဘ၀သက္တာကုိ ဒုကခ၊ အနိဌာရုံလုိ႕မျမင္ေတာ့ပဲ။ ခရစ္ေတာ္အားယုံၾကည္ျခင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ရာ ဘ၀သက္တာ အျဖစ္ျမင္ လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွင္ၾသဂုတ္ စတင္းက ဆုိထားပါတယ္။ “ကၽြႏု္ပ္တုိခရစ္ယာန္ေတြ ဟာ ရွင္ျပန္ထ ေျမာက္ေတာ္မူ ေသာ လူမ်ိဳး ေတာ္ျဖစ္တယ္။ အာေလလုယာ ဆုိတာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ရဲ ဓမသီခ်င္းပဲျဖစ္တယ္”။ 

We are Easter people and Alleluia is our song! ဆုိျပီး ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ေတြဟာ Born to die မဟုတ္ေတာ့ပဲ Born to live! အျဖစ္ကုိ ေနထုိင္ သြားၾကဖုိ႕လုိအပ္ေနပါျပီ။  

ခရစ္ယာန္အျဖစ္အသက္ရွင္ျခင္း။ 

မေသေသးတဲ့အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕မွာ အသက္ေတာ့ ရွိေနေသးတယ္။ We still have life! ဒါေပမယ့္ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႕တေတြ အသက္တာကုိရွင္သန္ၾကရဲ႕လား။ Are we alive? အသက္ရွိတာနဲ႕ ရွင္သန္တာ နဲ႕မတူေသးပါဘူး။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အသက္ရွိတာေလာက္ေလးနဲ႕ပဲ ေၾကနပ္ေနၾကျပီး “ရွင္သန္ျခင္းအသက္တာ” ကုိ မေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ၾကဘူး။ ရယူျခင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႕ အသက္ေမြး ၀မ္း ေၾကာင္းျပဳၾကတယ္။ ေပးဆက္ျခင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ အသက္တာရွင္သန္ၾကပါတယ္။ We make a living by what we get, but we make a life by what we give!  မေပးဆက္ရွင္ ရွင္သန္တဲ့ ဘ၀ သက္တာ မေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရွင္အီရီေနအူးက ဆုိထားပါတယ္။ “ ျပည့္၀ ရွင္သန္ ေသာအသက္တာသည္ ဘုရား၏ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္ပင္ျဖစ္သည္”။ The glory of God is a man fully alive!. 






 မေန႕ က ရန္ကုန္မွာ အသက္ ၈၅ ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ျပီ ျဖစ္တဲ့အဘုိးတစ္ဦး နဲ႕ကၽြန္ုပ္ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ စကားေျပာ ေနရင္း သူ႕ကုိေမးမိတယ္။ အဘုိးဒီအသက္အရြယ္အထိ ေရာက္ေပမယ့္ သူငယ္ မျပန္ေသး ဘူးေနာ္။ သူ ကျပန္ ေျပာတယ္။ “သူငယ္မျပန္ေသးဘူးထင္တာပဲ”။ သူ႕အိပ္ယာခန္းမွာ စီထားတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ၾကည့္ျပီး “ အဘုိးေန႕တုိင္းစာဖတ္တုန္းပဲလား။” သူက “ ေန႕တုိင္း ဖတ္တယ္။ ပ်က္တဲ့ေန႕ရယ္လုိ႕သိပ္မရွိဘူး။ နက္ဖန္ဖတ္ ဖုိ႕အတြက္ အိပ္ယာမ၀င္ခင္ကတည္းက စီစဥ္ထားျပီးသားပဲ။” ဒီေနရာမွာ ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အဓိပါယ္ကုိ ေတြ႕ႏုိင္တယ္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခ်ိန္ကတည္းက စာေပနဲ႕ မိတ္ေဆြျဖစ္လာတဲ့ လူတစ္ဦးရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္း အသက္တာပဲ။ အသက္ (၉၅) အရြယ္ ရွိလာတဲ့ကမ ၻာေက်ာ္ စပိန္လူမ်ိဳး တံေယာ ပညာရွင္ Mr.Pablo Casals ဟာ အဲဒီအ သက္အရြယ္အထိ ေန႕တုိင္း တစ္ရက္ကုိ (၆)နာရီ တံေယာေလ့က်င့္တယ္။ ဘာျဖစ္ လုိ႕ဒီ ေလာက္ အထိ ေလ့က်င့္ေနေသးသလဲ လုိ႕လူေတြသူ႕ကိုေမးေတာ့။ သူ႕က “ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တုိးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ ေန တယ္လုိ႕ထင္ပါတယ္။ I think I am making progress! လုိ႕သူေျဖတယ္။ အ သက္တာ ကုိ ဘယ္လုိရွင္ သန္ရမ လဲဆုိတဲ့ ပုံစံ နမူနာေကာင္း ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။  


ခုေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ဘ၀သက္တာရဲ႕ရွင္သန္မႈနဲ႕ပါတ္သက္တဲ့ မွတ္သားဘြယ္ရာ စကားတစ္ခ်ိဳ႕ အက်ဥ္း ခ်ဳပ္ျပီး တင္ျပသြားပါမယ္။ 
  
၁။ သင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္း ေနသလဲဆုိတာထက္ ဘယ္ေလာက္ထပ္ေကာင္းခ်င္သလဲဆုိတာ ပုိအေရးၾကီးပါ တယ္။ (It is not how good you are, but how good you want to be). 

ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေတြ ေကာင္းၾကပါတယ္။ မေကာင္းတာေတြလည္းရွိပါတယ္။ မေကာင္းတာေတြေကာင္း ေအာင္ ျပဳျပင္ရင္း အသက္ရွင္ၾကရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေရးၾကီးတာက ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းခဲ့ သလဲ။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလာၾကသလဲ ဆုိတာ ထက္ ဘယ္ေလာက္ထပ္ ေကာင္းခ်င္ေသး သလဲ ဆုိတဲ့အ ေတြးနဲ႕ ဆႏၵမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕အနာဂတ္ေဖာ္ေဆာင္ပါတယ္။ 
  
၂။ ဘ၀မွာ ဂုဏ္ျပဳခံရတာထက္၊ ဂုဏ္ရွိရွိေနထုိင္ဖုိ႕ကပုိအေရးၾကီးပါတယ္။ ( It is better to be honorable than to be honored). 

ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြဟာ အဆင့္အတန္းအေလ်ာက္၊ အသက္အရြယ္ အေလ်ာက္ ဂုဏ္ျပဳ ခံခဲ့ ဘူးၾကပါတယ္။ ဂုဏ္ျပဳ ခံရတုိင္းလည္း ဂုဏ္ရွိသူေတြမျဖစ္ၾကပါဘူး။ ဒီအတြင္းသိကေတာ့ ကုိယ့္ဖါ သာ ကုိယ္ပဲသိၾကပါတယ္။ မသာမာမႈနဲ႕ စာေမးပြဲမွာ အမွတ္ေကာင္း ေကာင္းနဲ႕ေအာင္ျမင္တယ္။ သူ႕ကုိဂုဏ္ျပဳၾကတယ္။ ဂုဏ္ျပဳမႈကုိ ခံထုိက္သူ မဟုတ္ေၾကာင္းေတာ့ မိမိကုိယ္တုိင္သာသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွင္သန္တဲ့ဘ၀သက္တာမွာ ဂုဏ္ျပဳခံ ရတာ၊ မခံရတာက အေရးမၾကီး ပဲ၊ မိမိကုိယ္ကုိယ္ ဂုဏ္ရွိသူ တစ္ဦးအျဖစ္ ေနထုိင္အသက္ရွင္ဖုိ႕ကပိုအေရးၾကီး ပါတယ္ 

၃။ ေအာင္ျမင္ဖုိ႕ထက္ သစာ ရွိဖုိ႕ သာဆုေတာင္းပါတယ္။ ( I don’t pray for success, I pray for faithfulness). 

ကရုဏာလူမႈေရးလုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္ ခဲ့တဲ့ မာသာရထေရဇားကုိ လူေတြကေမးၾကတယ္။ မာသာရ္ရဲ႕ဘ၀ မွာ ဒီလုိေအာင္ျမင္ရွိလာေအာင္ ဘယ္လုိဆုေတာင္းခဲ့တာလဲ လုိ႕ေမးတဲ့အခါ၊ မာ သာရ္ထ ေရဇားက “ ကၽြန္မဘ၀ မွာ ေအာင္ျမင္ဖုိ႕အတြက္ ဆုမေတာင္းခဲ့ပါဘူး။ သစာရွိဖုိ႕ပဲ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ” လုိ႕ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ရွင္သန္ ရာ ဘ၀ေတြတုိင္းမွာ သစာ ရွိၾကဖုိ႕က အေရးၾကီး ပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ရဲ႕ ရယူပိုင္ဆုိင္ထားတဲ့ ဘ၀ မွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ရဲ႕ သစာရွိျခင္းဟာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ 

၄။ ေသးငယ္တဲ့အလုပ္ကုိ ၾကီးမားတဲေမတၱာနဲ႕ လုပ္ႏုိင္တယ္။ ( Small things with great love) 

မာသာရ္ထေရဇားဟာသူရဲ႕ အလုပ္ေတြနဲ႕ပါတ္သက္ျပီး သတင္းေထာက္ေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ က အင္တာ ဗ်ဴးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလာေမးၾကတယ္။ ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းတုိင္းမွာ မာသာရ္ထေရဇားရဲ႕ အေျဖ ေတြက ရုိးရုိးေလး ေတြပဲ။ ဒါေပမယ့္ မွတ္သား စရာေတာ့ အမ်ားၾကီးပါတယ္။ သူေျပာပါတယ္။ “ ကၽြန္မတုိ႕ဘ၀မွာ ၾကီးမားတဲ့ စီမံကိန္းၾကီးေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္၊ နုိင္ခ်င္မွ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသးငယ္တဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္အုံးေတာင္ ၾကီးမားတဲ့ေမတၱာ နဲ႕လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။“ အသက္တာ ရွင္သန္မႈမွာ ထားရွိအပ္တဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ေန စိတ္ထား ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ 
  
၅။ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သလဲဆုိတာထက္ လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ငန္းအေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေမတၱာ ထားခဲ့ သလဲ ဆုိတာပုိအေရးၾကီးပါတယ္။ ( Important is not how much we have done, but how much love we have put in our doings) 

ကရုဏာရွင္ မာသာရ္ထေရဇားဟာ ရွင္သန္တဲ့အသက္တာအတြင္းမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကုိ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာတုိ႕အား ထိေတြ႕ခံစားေစခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားကုိလူေတြမေတြ႕နုိင္ပါဘူး။ ဘုရား ရဲ႕ေမတၱာ ကရုဏာကုိေတာ့ လူေတြ ထိေတြခံစားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္း တုိင္းမွာ ေမတၱာ ကရုဏာ ေရွ႕ထားလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႕ မာသာရ္ထေရဇားက ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕စကားက ေတာ့ “ ကၽြန္မတုိ႕ဘ၀ ဘာေတြလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ တယ္ဆုိတာ ထက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ တဲ့ လုပ္ငန္း အေပၚ မွာ ဘယ္ေလာက္ေမတၱာ ထားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ သလဲ ဆုိတာပဲ အေရးၾကီးပါတယ္” လုိ႕ ဆုိခဲ့ပါ တယ္။
  
၆။ ရွင္သလုိ၊ ေသၾကလိမ့္မယ္။ ( We will die in the way we live) 

ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ အသက္ရွင္သလုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ေသသြားၾက မွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ရွင္စဥ္အတြင္း အေကာင္းဆုံး ရွင္သန္ၾကဖုိ႕ကလုိအပ္ပါတယ္။ ရရွိလာတဲ့လူ႕ဘ၀သက္တာမွာ အေကာင္းဆုံးရွင္ သန္အ သက္ရွင္ျခင္းဟာ ေသျခင္းအတြက္ အေကာင္း ဆုံးျပင္ဆင္ျခင္းပါပဲ။ ေသျခင္း ဟာကၽြႏု္ပ္ တုိ႕ဆီကုိ ဘယ္အခ်ိန္ ေရာက္လာမလဲ ဆုိတာထက္ ေသျခင္းေရာက္လာခ်ိန္မွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တ ေတြဘယ္လုိ ျပင္ဆင္ျပီးသားျဖစ္ေနသလဲဆုိတာကပုိ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ႏုိ၀င္ဘာလ မွာ ေသလြန္သူမ်ားအတြက္ဆုေတာင္းေပးရာ လျဖစ္ သလုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တစ္ဦး စီရဲ႕ ေကာင္းေသာေသျခင္းနဲ႕ ဘယ္လုိ ေသႏုိင္မလဲဆုိတဲ့ ဆန္းစစ္ျပင္ဆင္ ရာလ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ 

၇။ အသက္ရွင္စဥ္အတြင္း ေသျခင္းရဲ႕ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ေဆာင္ထားပါ။ (Learning to die while still alive) 

တစ္သက္မွာ တစ္ခါသာေသရမွာပါ။ မေသခင္မွာ ေသျခင္းနဲ႕ဆုိင္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းေလး ေတြကုိ ေလ့လာ က်င့္ယူႏုိင္ပါ တယ္။ ေသသြားတဲ့သူတစ္ဦး မွာ ေလာကနဲ႕ဆုိင္တဲ့ အၾကား၊ အျမင္၊ အထိ အေတြ႕၊ အရသာ တုိ႕ လုံး၀ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားပါျပီ။ လုိခ်င္တတ္မက္မႈ ေတြလည္း မရွိေတာ့ပါ။ ေလာဘရမက္လည္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြ ဟာ ေသသြားတဲ့ သူတစ္ဦးမွာ ေတြ႕ျမင္ ရတဲ့ အေျခ အေနပါပဲ။ ရွင္တဲ့သူေတြမွာ လည္း ဒီ အမူ အက်င့္ ေလးေတြကုိ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း မိမိေန႕စဥ္ဘ၀မွာ ေဖာ္ျပ ၾကပါတယ္။ စားခ်င္တဲ့ အစားအစာတုိင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ မစားႏုိင္ၾကပါဘူး။ သြားခ်င္တဲ့ခရီးတုိင္း လည္းမသြားႏုိင္ၾကပါဘူး။ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ျမင္ ကြင္းတုိင္းလည္း မၾကည့္ ႏုိင္ၾကပါဘူး။ ေျပာခ်င္တဲ့စကားတုိင္းလည္း မေျပာႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒီကန္႕သတ္မႈေဘာင္ မွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႕တေတြ အသက္ရွင္ေနထုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကုိ သတိရွိရွိနဲ႕ ေနထုိင္ျပဳမႈ တတ္တယ္ဆုိရင္ ေသျခင္းနဲ႕ ဆုိင္တဲ့ ေလ့ က်င့္ခန္းေလးေတြကုိ  ေလ့လာသင္ယူေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ စကားမွာေတြ႕ ရတဲ့ Mortification ဆုိတဲ့ မိမိကုိယ္ကုိျငင္းပယ္ျခင္း၊ အနစ္နာခံျခင္း ေတြဟာ လာတင္းစကားကလာတဲ့ Morta ကအေျခခံျပီး ” ေသျခင္း” အနက္ကုိေဖာ္ေဆာင္ပါတယ္။ အသက္ ကုိဘုရားပုိင္တယ္။ မိမိအသက္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါးအ သက္ကုိေသာ္လည္း၊ ထိပါး၊ ဆုံးရႈံးျခင္းမျပဳလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေသျခင္းနဲ႕ဆုိင္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားမွာေတာ့ မိမိ ကုိယ္ကုိ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားျပင္ဆင္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ရွင္ေပါလူးရဲ႕ စကားကုိ သတိယ ၾကရေအာင္။ ရွင္ေပါလူးက “ ငါတုိ႕သည္၊ ရွင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေသေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္မွာ ျဖစ္ၾက၏” လုိ႕ဆုိထားပါတယ္။ “ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ငါ ဟာ၊ ငါ မဟုတ္ဘူး၊ ခရစ္ေတာ္ ငါ မွာ အသက္ရွင္တယ္” ဆုိတဲ့စကားေတြဟာ အသက္ရွင္စဥ္အတြင္း ရွင္ေပါလူးရဲ႕ ေလ့က်င့္ခန္း ေလး ေတြပဲျဖစ္ပါ တယ္။  

 ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ေျပာခ်င္တာက၊ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ေသဖုိ႕အတြက္ေမြးလာတာမဟုတ္ပဲ၊ ရွင္ဖုိ႕ အတြက္ေမြးလာပါတယ္။ မေသေတာ့ဘူးလုိ႕ေတာ့မဆုိလုိဘူး။ ေသျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အသက္ ရွင္ျခင္းရွိတယ္ဆုိတာ ခရစ္ယာန္တုိ႕ယုံၾကည္တယ္။ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေတာ္မူတဲ့ အသက္သခင္ ခရစ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ အာမခံခ်က္ ကတိ စကားေၾကာင့္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။  

ဖါသာရ္ ဟင္နရီအုိင္ခလိန္
  
November 5, 2012 

( Meditation given at the Catholic cemetery of Kanazogone on November 1, 2012: Text Reedited )